Het nieuws dat Freek Rikkerink, de helft van het populaire duo Suzan & Freek, ongeneeslijk ziek is, sloeg deze week in als een bom. Via een openhartig bericht op Instagram maakten Suzan en Freek bekend dat bij Freek uitgezaaide longkanker is vastgesteld. Tegelijkertijd kondigden ze aan dat ze hun eerste kindje verwachten. Het contrast tussen het leven dat groeit en het leven dat nu in de gevarenzone zit, raakte duizenden Nederlanders recht in het hart.
Een feestelijke tour krijgt een rauwe rand
Het duo bevindt zich midden in een reeks uitverkochte concerten, die plotseling in het teken komen te staan van afscheid, hoop en onuitgesproken verdriet. Wat bedoeld was als muzikale viering is nu een tour vol beladen blikken, breekbare momenten en liedjes die ineens een andere lading krijgen.
Suzan & Freek staan bekend om hun warme uitstraling en toegankelijke muziek, en juist die openheid maakt dit nieuws des te aangrijpender. Fans raken niet alleen een artiest, maar ook een vertrouwd gezicht in hun leven kwijt — langzaam, maar onomkeerbaar.
Steun overspoelt de sociale media
Onder het bericht waarin het duo hun verhaal deelt, regent het reacties. Bekende collega’s, fans en onbekenden uit alle hoeken van het land betuigen massaal hun steun. Woorden als “kracht”, “liefde” en “respect” domineren de commentaren. De posts laten zien hoe diep Suzan & Freek geworteld zijn in het hart van hun publiek.
Maar niet iedereen toont respect…
Tussen de duizenden warme woorden steken ook kille en ronduit onsmakelijke reacties de kop op. Sommige mensen vonden het nodig om juist nu te melden dat ze “toch nooit fan” zijn geweest — alsof dat op dit moment ook maar enigszins relevant is. Anderen koppelen Freeks ziekte aan complottheorieën over vaccinaties. Geen greintje empathie, geen oog voor context of menselijkheid.
De reacties op die opmerkingen laten zich raden: woede, verbijstering en schaamte. Een veelgelezen reactie vatte het gevoel van velen samen:
“Wat is er mis met mensen als je zelfs bij zulk intens nieuws geen fatsoen kunt opbrengen?”
Stilte zou soms meer zeggen
In een tijd waarin iedereen voortdurend zijn mening wil geven, blijkt stilte soms de meest respectvolle reactie. En wie dan toch iets wil zeggen, kan beter liefde sturen dan oordelen. De openheid van Freek en Suzan verdient geen controverse, maar medemenselijkheid.
Hand in hand het onbekende tegemoet
Freek en Suzan kiezen ervoor om de hoop vast te houden. Ze richten zich op de komst van hun kindje en blijven in hun muziek een bron van kracht en troost vinden. De pijn is tastbaar, maar ook de liefde — en die overstijgt zelfs de meest bittere reacties.
Wat blijft, is een land dat meeleeft. Met tranen, met muziek, met woede om onbegrip. En bovenal met het besef: dit is niet zomaar een bekend gezicht in het nieuws. Dit is een mens. Een partner. Een aanstaande vader.
En soms is dat alles wat we hoeven te zien.
