Reality-tv is ‘hot’, maar ondertussen blijft altijd die ene vraag ook opdoemen: hoe ‘echt’ of ‘nep’ is het genre nou? Die vraag beantwoorden televisiekenners Tina Nijkamp en Rob Goossens in een artikel van de TC Tubantia.
Hoe ‘echt’ of ‘nep’ is reality-tv?
Volgens Nijkamp is met name B&B Vol Liefde ‘groter dan ooit tevoren’. Goossens vult aan: “Het is entertainment. Voor heel veel mensen is het kijken naar een realityprogramma vergelijkbaar met een dagje naar de dierentuin. (…) Het is nepper dan we in eerste instantie dachten, maar het is echter dan dat we nu denken. Hoe zit dat? Wat je op televisie ziet, is echt gebeurd. Maar je weet als kijker nooit of dat het hele verhaal is. En je weet ook niet of het in die volgorde is gebeurde. Wat je ziet, moet je met een korreltje zout nemen.”
‘Meer fan van B&B Vol Liefde dan van MAFS’
Nijkamp haakt in: “Het zijn televisieprogramma’s. Er moeten verhalen worden verteld. Married at First Sight heeft een heel duidelijk format. De kandidaten gaan trouwen, gaan op huwelijksreis, gaan samenwonen. Dat hebben de makers allemaal al bedacht. De koppels zijn gefabriceerd. Nee, ik ben geen fan van dat programma. Ik vind het heel nep. Ik kijk liever naar Boer zoekt vrouw of B&B Vol Liefde. Dat vind ik veel authentieker.”
Geen manipulatie
Goossens vindt het ‘veel te negatief’ om te zeggen dat tv-makers ‘manipuleren’. “De makers maken bij reality-tv veel gebruik van zogenoemde biechtkamers. Daar worden bepaalde vragen gesteld aan de kandidaten, dat klopt. Maar die psychologie, die manier van werken, is onderdeel van hun gereedschapskist. Dat hebben ze, net als een camera, nodig om het programma te kunnen maken.”
‘Gewoon nog van deze tijd’
Soms vragen mensen zich af ‘of reality-tv nog wel van deze tijd is’, te midden van wokeness en grensoverschrijdend gedrag achter de schermen. Nijkamp: “De deelnemers zijn volwassen en weten waar ze aan beginnen. Maar je kunt nooit helemaal voorbereiden op wat er komen gaat. Het is heel goed dat de deelnemers verschillende testen en onderzoeken moeten doorlopen. Dat komt een tv-programma alleen maar ten goede.” En Goossens besluit: “Reality-tv is gewoon nog van deze tijd, hoor. Het is immers niet nodig om kandidaten psychisch door de gehaktmolen te halen. Daar wordt het programma niet beter van. Daar vragen de kijkers ook niet om. Zij willen smullen van de gewone mensen.”
